Nino “U Puparo”
Het is half twee als we op een heerlijk zonnige dag in juli over de SS113 door het plaatsje Cinisi (provincie Palermo) rijden. De zon brandt en er lopen weinig mensen op straat. In de schaduw van een grote boom staat een grijze auto geparkeerd en achter de auto, in de beschutting van de naaldboom, staat een groepje Sicilianen met elkaar te kletsen. Als we de auto passeren, zien we op een spandoek “U Puparo” (Siciliaans voor “poppenspeler”) staan en in de achteruitkijkspiegel lezen we op een bord voor de auto “pani kunzatu”. We kijken elkaar aan en draaien gelijk de parkeerplaats op. We hebben nog niet geluncht en hebben wel trek in deze heerlijke, lokale lekkernij. Pani cunzatu (ook wel pane cunzato) is een met tomaat, kaas, ansjovis, peper, zout en olijfolie belegd brood(je) en een echte aanrader voor de lunch op een warme dag.
Reclame maken op z’n Siciliaans!
We lopen naar de grijze auto en zien de puparo, die Nino blijkt te heten, druk aan de slag om voor een van zijn duidelijk vaste klanten een broodje voor te bereiden. Ondertussen wordt er door de aanwezige Sicilianen gezellig geklets en vooral gediscussieerd over alles was een Siciliaan zoal bezighoudt. We zijn snel aan de beurt en vragen aan Nino wat voor soort broodjes hij kan maken. Hij begint aan een opsomming van de lekkerste, lokale ingrediënten, waar geen eind aan lijkt te komen. We hebben de broodjes nog niet geproefd, maar het is ons al duidelijk dat we een geslaagde lunch tegemoet gaan! We kunnen niet kiezen uit de drie soorten die hij te bieden heeft en besluiten ze alle drie te nemen.
Nino gaat aan het werk en blijkt zeer goed georganiseerd. Vanuit een kist in de achterbak van zijn auto haalt hij de broodjes en de diverse ingrediënten tovert hij uit een ladekastje of uit afgesloten bakjes die in een van de koelboxen in het ijs liggen.
Nino, u puparo, aan het werk
Verse tomaten uit het ladenkastje in de achterbak
Hij werkt snel, precies en schoon en het ene na het andere ingrediënt kleurt de broodjes die hij al met olijfolie had voorzien: de traditionele “pani cunzatu” (wat overigens niet meer betekent dan “belegd brood”), wordt voorzien van tomaten, gezoute sardientjes, rode ui (tropea), oregano, peper, zout en caciocavallo kaas en olijven, terwijl het tweede broodje, de “pantisco”, met o.a. een paté van tomaten en kappertjes, tonijn van Favignana, citroenschijfjes, munt en Spaanse peper wordt belegd.
De “pantisco” is klaar!
Op het derde broodje, de “vizzano”, doet hij een pesto van gedroogde tomaat, basilicum, rode ui, amandelen, verse tomaten en een heerlijke pecorino kaas. We nemen er nog twee gekoelde Moretti biertjes bij en rekenen 12,50 euro af. Op naar huis om deze lekkernijen te proeven!
We komen thuis en zitten twee minuten later aan het eerste broodje en al snel volgt het tweede broodje. Wat is dat toch ongelooflijk lekker; die puparo weet wat cunzatu is! Als we ’s avonds het laatste broodje verorberen, bedenken we ons dat we geen losse foto’s van de broodjes hebben gemaakt… We zullen dus nog een keer terug moeten om bij Nino drie heerlijke broodjes te bestellen en ze te fotograferen voor deze blog. Wat is het leven toch zwaar..;)
Je vindt Nino “U Puparo” elke ochtend van 08:30 tot 15:00 uur in Cinisi op deze locatie. Op donderdag, vrijdag en zaterdag kun je ook ’s avonds bij hem terecht (van 18:00 tot 20:00 uur). Hij verkoopt dan ook “muffulette”. Volg hem op Facebook en ga zeker eens bij hem langs, ook al zou je er een uur voor moeten omrijden. Je kunt hem ook mailen of bellen (0039 370 12 59 125).
