San Martino en de sfingi uit Agrigento

Volgens een legende ontmoette Martino in de barre winter van 335 een bijna naakte bedelaar die leed onder de intense kou. Om zijn ongemak te verlichten, sneed de soldaat Martino zijn mantel in tweeën en deelde het met de arme man. Toen God dit genereuze gebaar zag, verdreef hij de wolken en werd de warmte van de zon zo intens, dat het zomer leek. Om deze reden is 11 november ook bekend als zomer van San Martino.

De soldaat Martino en de bedelaar

In het verleden werd het feest van San Martino door de Sicilianen als bijzonder belangrijk beschouwd, omdat het samenviel met de oogst van druiven, pistachenoten, olijven, noten, enz. Bij de viering van het feest ter ere van de heilige Martino hoorde uiteraard een typisch seizoensproduct: wijn. Deze nieuwe wijn werd op Sicilië op San Martino vergezeld door uiteenlopende Siciliaanse gerechten, van gekookt varkensvlees tot koekjes met anijs en kaneel die je in muskaatwijn van Pantelleria kunt dopen.

In Agrigento worden op San Martino sfingi gemaakt. Het deeg van de sfingi wordt gemaakt van bloem, gist en water. De kleine deegballetjes worden in hete olie gebakken. Vervolgens worden ze bestrooid met suiker en kaneel. Ook kunnen ze worden gevuld met ricotta en chocola.

Sfingi uit Agrigento

Er bestaan op Sicilië diverse varianten op de sfingi die niet altijd in dezelfde periode worden gebakken. Zo viert bijvoorbeeld het dorp Montelepre (PA) in januari de sagra della sfincia, een dorpsfeest in het teken van de sfincia. Op de vorm na en het feit dat naast suiker en kaneel ook vaak honing wordt gebruikt, worden de sfince van Montelepre op dezelfde wijze bereid als de sfingi in Agrigento.

Sfince uit Montelepre in de provincie Palermo